اثر عصاره آبی ریشه زرشک زرافشانی بر تغییرات قند و انسولین خون و مورفولوژی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

پیش زمینه و هدف: اثربخشی گیاهان دارای خواص آنتی اکسیدانی در بهبود بیماری دیابت شناخته شده است و از آنجا که عصاره ریشه زرشک نیز دارای خواص آنتی اکسیدانی می باشند لذا در این مطالعه اثر عصاره آبی ریشه زرشک زرافشانی بر متابولیسم کربوهیدرات و مورفولوژی پانکراس در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد. مواد و روش ها: پس از دیابتی کردن موش های صحرایی با استرپتوزوسین، موش ها به پنج گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل سالم، گروه دوم سالم تحت تیمار با ریشه زرشک mg/kg/bw)500(، گروه سوم کنترل دیابتی و دو گروه از موش های دیابتی به ترتیب عصاره ریشه زرشک mg/kg/bw)500( و گلیبن کلامید mg/kg/bw)0.6( به مدت 6 هفته به روش گاواژ معدی دریافت کردند. بعد از اتمام دوره تیمار خون گیری انجام و سطح سرمی گلوکز به روش اسپکتروفتومتری و انسولین به روش الایزا سنجش شد. پس از تهیه مقاطع بافتی از پانکراس و رنگ آمیزی h&e; مطالعات بافتی با میکروسکوپ نوری صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره ی ریشه زرشک با دوز mg/kg/bw)500(، کاهش معنی داری (01/0 p≤ ) در گلوکز سرم و افزایش معنی دار (01/0p≤ ) در انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی ایجاد کرده است، همچنین توانسته میانگین قطر و تعداد جزایر به طور معنی داری افزایش دهد (05/0p≤ ). نتیجه گیری: عصاره ریشه ی زرشک اثر هایپوگلیسمی خود را از طریق بهبود جزایر پانکراس و افزایش سطح سرمی انسولین انجام می دهد.